ÖZLEM(EK)

Özlesem…
Özlüyorum hatta…

İnsan niye özler?
İnsan neyi özler?

Özlem diyorum; Bunun fiili özlemek, faili özleyen. Bir de meçhulü var, ortalarda olmadığı için işin sebeb-i hali. Ona hiç bir şey demiyorum, diyemiyorum, çok sıkışırsam özlenen diyorum.
Hepsinin demlenmiş haline de hasret diyorum.

Özlediği zaman insan, kalbinin az altında bir boşluk, kalbinin sol-üstünde bir yoğunluk hissediyor. O zaman anlıyorum ki içime bir şey oturmuş. Eksikliğini hissetmişim derinde ve yüzeyde onunla ilgili bir şeyler belirmiş.

Özlem, merakla karışık duygu.
Merak ettiriyor: Özlenen(kişi, mekan, zaman…) ne halde?
Şimdi onun neresindeyim, bu yerde ve bu halde? Tekrarı olacak mı?..
Merak, kimisinin can damarı. Hayatı merakıyla ve bunun sonucu cevaplarıyla, keşifleriyle yaşıyor. Lezzet alması için önce tadını merak etmiş olması gerekiyor.

Özlem, hüzünle karışık duygu. Hüzünlendiriyor özlemek. Hüzün, bir kez daha özlem oluyor. Beraberinde nemli gözleri, dalgın bakışları getiriyor. Hüzün dediğin tomurcuk çayı gibi. Eşlik ettiği duyguya dolgun bir koku veriyor. Hazin deniyor hüzünlü olana, bu efsunla bulanmışa.

Özlem, yitik zamanların duygusu. İnsan kendisini yitik hissettiğinde daha bir özlüyor. Bugününden memnun değilse, geleceğinden ses gelmiyorsa, zaten seslendirilmiş ve bir kez yaşanmış geçmişini özlüyor.
Geçmiş denen şey ilginç, bir kazan gibi. Kişinin heybesinde biriktirdiği her şeyi.
Varlık şartı, yaşanmış olması. Buradan seçilebilir olanlar da özlemin portföyünü oluşturuyor. Seç-beğen hesabı. Ama almak yok, onun için tekrar yaşamak gerekiyor. Sadece bakılabilir olduğu için özlem oluyor zaten. Ulaşılabilir olmadığı için.

Özlem, aynı zamanda itici güç. Bazen bir şeyin yapılması, önce özlenmiş olmasıyla mümkün oluyor. Hayatın sıradanlaştığı zamanlarda insan daha önce güzel geleni özlüyor. Özleyerek onu istiyor. Elinden geliyorsa mutlaka yapıyor.

Özlem, aynı zamanda kişiliği itibariyle dişi bir duygu.
Belki bu yüzden aynı zamanda bir kız ismi, takvimlerin arkasında yazdığı gibi.
Saldırgan değil, korumacı, masum, naif…
Kişiyi daha edilgen yapıyor. Hassaslaştırıyor.
Hasret de kız ismi, Vuslat da.
Gariptir, Umut‘un cinsiyeti yok; ve güzeldir, değiştirmeden güzelleştiriyor.

Özlem, “iki” heceli kelime.
Özlemek için “bir” kez yaşamış olmak yetiyor.

Özlemlerinizin günlerinizi güzelleştirebilmesi dileğiyle…